“Βλέπεις τον χωρίς όρια αιθέρα επάνω, που κρατά τη Γη μέσα στην απαλή του αγκαλιά; Αυτά είναι τα σύνορα της πατρίδας μας, και εδώ κανείς δεν είναι ούτε εξόριστος ούτε ξένος ούτε αλλοδαπός. Εδώ είναι ίδια η φωτιά, το νερό και ο αέρας. Ίδιοι είναι οι άρχοντες και οι διοικητές και οι πρυτάνεις, ο Ήλιος, η Σελήνη και ο Αυγερινός. Ίδιοι είναι οι νόμοι για όλους, και προέρχονται από το ίδιο πρόσταγμα και την ίδια αρχή, τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες, τις Πλειάδες, τον Αρκτούρο, τις εποχές της σποράς και της φύτευσης. Και ένας είναι ο βασιλιάς και κύριος, ο θεός (ο απρόσωπος καθολικός αιθέρας), που κρατά την αρχή και το μέσον και το τέλος του παντός.

Τον ακολουθεί η Δικαιοσύνη, που είναι τιμωρός όσων υπολείπονται του θείου νόμου. Αυτή τη Δικαιοσύνη είναι η φύση μας να τηρούμε όλοι οι άνθρωποι προς όλους τους ανθρώπους σαν να είναι συμπολίτες μας”.

Πλούταρχος, περί φυγής